Ngorongoro beschermingsgebied

Overzicht

De Ngorongoro Krater, die naast Mount Kilimanjaro bijna drie miljoen jaar geleden oprees, staat als een van de hoogste toppen in Afrika. Gevormd tijdens de tumultueuze ontstaan van de Rift Valley, barstte zijn vulkanische top uit toen vroege mensen begonnen rond te trekken over de omliggende vlaktes.

Het Ngorongoro Beschermingsgebied (NCA) beslaat 8.292 vierkante kilometer. Het biedt de mooiste mix van landschappen, wilde dieren, mensen en archeologische vindplaatsen in Afrika. Het is ook een baanbrekend experiment in meervoudig landgebruik, waarbij natuurbehoud plaatsvindt zonder volledige afwezigheid van menselijke inmenging.

Geologie

Het landschap van de Ngorongoro Krater is gevormd door breuken en vulkanische activiteit. Een breuk ontstaat wanneer de aardkorst een verstoring ervaart, waardoor de randen omhoog komen of wegzakken. Deze verschuivingen zorgen er vaak voor dat gesmolten gesteente, of lava, het oppervlak bereikt, waar het stolt. Wanneer lava gedurende een langere periode blijft stromen uit dezelfde opening, vormt de ophoping uiteindelijk een vulkaan.

In het Ngorongoro Beschermingsgebied bevinden zich belangrijke breuken ten noorden van Lake Eyasi en ten oosten van de meren Manyara en Natron. Gedurende de afgelopen vier miljoen jaar gaven deze gebieden aanleiding tot de negen vulkanen van de Ngorongoro hooglanden. Onder hen blijft alleen Oldonyo Lengai actief. As en stof van zijn uitbarstingen werden door de wind meegevoerd, waardoor de Serengeti vlaktes werden verrijkt met vruchtbare grond.

Ngorongoro wilde dieren

Vandaag de dag herbergt Ngorongoro’s caldera de mooiste wilde dieren op aarde. De rijke weidegronden en permanente water van de kratervloer ondersteunen een inwonende populatie van ongeveer 20.000 tot 25.000 grote zoogdieren. Ook al worden ze niet opgesloten door de kraterwanden en kunnen ze vrij vertrekken, ze blijven vanwege de gunstige omstandigheden.

De Ngorongoro Krater is zeer belangrijk voor het behoud van biodiversiteit, omdat het de thuisbasis is van talrijke bedreigde soorten. Bovendien is de dichtheid van wilde dieren hoog, met het hoogst bekende populatierecord van leeuwen.

De grasrijke uitgestrektheid van de kratervloer is de thuisbasis van een grote verscheidenheid aan grazende dieren, waaronder gnoes, zebra’s, gazelles, buffels, elands, hartebeesten en wrattenzwijnen. Moerassen en bossen vullen dit ecosysteem aan en bieden habitats voor nijlpaarden, enkele van Tanzania’s laatste zwarte neushoorns, olifanten met massieve slagtanden, waterantilopen, rietantilopen, bosantilopen, bavianen en groene meerkatten.

De steile binnenhellingen bieden onderdak aan soorten zoals dik-diks en de zeldzame bergrietantilope. Torenhoge euphorbias klampen zich vast aan de kraterwanden, terwijl Koorts- en Vijgenbossen op de kratervloer schaduw bieden aan een opmerkelijke verscheidenheid aan wilde dieren. Deze dieren onderhouden op hun beurt een bloeiende populatie van roofdieren zoals leeuwen en luipaarden, samen met aaseters zoals hyena’s en jakhals.

Ngorongoro is ook onderdeel van de Grote Migratie. Elk jaar trekken meer dan een miljoen gnoes door het Serengeti ecosysteem als onderdeel van hun jaarlijkse migratie, waarbij ze plekken in het Ngorongoro Beschermingsgebied bereiken zoals Lake Ndutu, waar ze hun jongen ter wereld brengen. Dit is de perfecte setting voor een authentiek natuurspektakel.

Vogelleven

Het vogelleven in de Ngorongoro Krater varieert aanzienlijk met de seizoenen, omdat het de thuisbasis is van zowel inwonende als trekvogels. Het hele jaar door aanwezige bewoners zijn struisvogels, trappen en plevieren, die je het hele jaar door kunt spotten. Tijdens het regenseizoen worden ze vergezeld door Europese trekvogels zoals witte ooievaars, gele kwikstaarten en zwaluwen, die van november tot mei arriveren, samenvallend met Afrika’s regens en de wintermaanden in Eurazië.

Lokale trekvogels, waaronder flamingo’s, ooievaars en eenden, bezoeken ook regelmatig de krater, maar de toestand van de meren en vijvers bepaalt hun aanwezigheid. Andere vogelsoorten die vaak gezien worden zijn roodborsttapuiten, mierenetertapuiten, Schalow’s tapuiten en fiscale klapeksters. Roofvogels zoals augur buizerds en Verreaux’ arenden zijn permanente bewoners, wat bijdraagt aan de diversiteit van de vogelpopulatie. In totaal herbergt de Krater meer dan 500 vogelsoorten, waardoor het een paradijs is voor vogelliefhebbers.

Klimaat van Ngorongoro Krater

Ngorongoro safari lodges bevinden zich langs de kraterrand, die 2.235 meter boven zeeniveau ligt. Het kan hier behoorlijk fris worden en wordt ’s nachts erg koud in de wintermaanden van juni tot augustus. Ondertussen kunnen de dagtemperaturen in de krater zelf behoorlijk warm worden, wat een opvallend contrast biedt met de frisse lucht erboven.

Droog seizoen

Het weer is meestal droog van juni tot november. Juli is de koudste maand en hooglandtemperaturen kunnen onder het vriespunt dalen. Hoewel er veel zonneschijn is op de kratervloer, kan de rand soms bedekt zijn met mist of zelfs ’s nachts bevriezen.

Regenseizoen

Het regent van november tot mei. De hoeveelheid en het patroon van regenval varieert en een droge periode in januari en februari kan het regenseizoen splitsen in korte (november en december) en lange regens (van maart tot mei). De beboste oostelijke hellingen krijgen veel meer regen vanwege hun hoogte dan het droge land in het westen. De regen komt in stormachtige buien, meestal tijdens de middagen en nachten, waardoor de lucht wordt gereinigd en heldere uitzichten worden onthuld. Hoewel het warmer wordt vergeleken met het droge seizoen, zijn de ochtenden nog steeds koud, en zelfs tijdens de lange regens kunnen temperaturen dalen door koude fronten.

De Ngorongoro Kratervloer

Het verkennen van de smaragdgroene vlaktes en bossen van de Ngorongoro kratervloer door middel van educatieve game drives bevordert een diepe waardering voor de wilde dieren en lokale gemeenschappen van de regio.

Een steile zandweg daalt af van de Malanja Depressie op de kraterrand naar de Bgiribgiri kratervloer. Bovenaan verwelkomen Maasai vrouwen en kinderen vaak bezoekers en staan foto’s toe voor een kleine vergoeding. De Malanja Depressie is een open, grasrijk gebied ideaal voor het spotten van hoogland antilope soorten zoals bergrietantilope en Kirk’s dik-dik, samen met vogels zoals de opvallende augur buizerd en Schalow’s tapuit.

Het middelpunt van de kratervloer is Lake Magadi, een ondiep sodameer dat grote zwermen flamingo’s aantrekt. Het grootste deel van de vloer is open grasland, waardoor het een uitstekend gebied is voor het observeren van wilde dieren. Veelvoorkomende waarnemingen zijn zwarte neushoorn, leeuwen, hyena’s, gazelles, gnoes en zebra’s. De nijlpaardenpoel bij Mandusi Swamp is een favoriete picknickplek, waar je kunt ontspannen terwijl je omringd bent door het adembenemende landschap van het park.